Muğla’nın 5 bin 600 nüfuslu Ula ilçesinde vatandaşların büyük çoğunluğu yaşam tarzı haline getirdiği bisikletle ulaşım ihtiyacını karşılıyor. Kayıtlara göre ilçede, bin 500 motorlu araç, yaklaşık 5 bin de bisiklet bulunuyor. 

7’den 70’e tüm vatandaşların günlük hayatının bir parçası haline gelen bisiklet, okula giden öğrenciler, pazara çıkan ev hanımları, işe giden memur, esnaf, camiye giden yaşlılar tarafından kullanılıyor.

Bisiklet ruhsatına, plakasına ve hatta ehliyetine sahip kişilerin olduğu ilçenin belediye logosunda da bisiklet figürü yer alıyor.

Ula Belediye Başkanı Ümit Karaarslan,  Ula’nın arazi yönünden düz bir yapıya sahip olması nedeniyle ilçede bisiklet kullanımının yaygın olduğunu söyledi.

İlçede 1930’lu yıllardan beri bisiklet kullanıldığına işaret eden Karaarslan, 5 bin 600 nüfusu olan Ula’da 5 bin bisiklet bulunduğunu belirtti.

Karaarslan, bisiklet kullanımının trafik akışını da kısmen düzenlediğini, ilçenin bulunduğu coğrafi yapının da bisiklet kullanımına büyük katkı sunduğunu dile getirdi.

“İhtiyaç olduğunda ben de kullanıyorum”

İhtiyaç olduğunda kendisinin de bisiklet kullandığını belirten Karaarslan, şunları kaydetti:

“Biz de imkanlar ölçüsünde kullanıyoruz. Arabayı çalıştırıp dışarı çıkarmak zor. Bisikletle hemen gidip gelerek işimizi kolaylıkla görüyoruz. Çocuklarımız ve gençlerimiz kullanıyor. Yaşlılar için de spor aracı bir noktada. Belediyemizin logosunda da bisiklet var.”

Bisiklet ruhsatı ve plakası var

Ula’da yaşayan 87 yaşındaki Ali Karaarslan ise 1953 yılında bisikletlerde ruhsat ve plaka zorunluluğu olduğunu anlattı. O yıllarda “Muğla B.1431” plakasını aldığını anlatan Karaarslan, “Bisikletimi daha önce aldım. Ancak ruhsatta da yazdığı gibi 1953’te kaydettirdim. O zaman kaydettirmek mecburdu” dedi.

Ali Karaarslan, halen bisikletini kullandığını dile getirerek, evden çarşıya, çarşıdan da eve bisikletle gelip gittiğini söyledi.

“1958 yılında bisiklet ehliyeti aldım”

Ula’da yaşayan 73 yaşındaki emekli Mustafa Uyar da 1958 yılından bu yana bisiklet ehliyeti sahibi olduğunu söyledi. Bisiklet ehliyeti almanın o dönemde mecbur olduğunu belirten Uyar, “1958 yılında bisiklet ehliyeti aldım. O zamanın parasına göre ehliyet plaka 25 lira masraf ettim. 1961 yılında da vizesini yaptırdım. Vize 1966 yılına kadar geçerliydi. O zamanlarda bisiklet için ehliyet almak mecburdu. Askere giderken ehliyetimi sildirdim. Askerden gelinceye kadar bisiklet çoğalmış. Arayan yok, ehliyet soran yok. Sonra serbest oldu” diye konuştu.